مطالبه گری برنامه از نامزدهای انتخابات مجلس حسام الدین اسلاملو: با وجود آغاز نشدن تبلیغات رسمی انتخابات اما تکاپوی بیشتر نامزدهای انتخابات مجلس در حوزه انتخابیه سیرجان و بردسیر آغاز شده است. از جلسات خانگی شبانه با طوایف و اهالی برخی محلات تا پیامک های حاوی تبلیغات غیررسمی که قد علم کرده‌ و مدعی‌اند که قرار است در خدمت به خلق باشند. اما در میانه‌ی این هیاهو چیزی که اصلا دیده نمی شود ارائه ی برنامه توسط اکثر این کاندیداهاست. به هرحال نمایندگی مجلس چیز کمی نیست. مسئولیت سنگینی است و هرچند شاید بسیاری از مردم به جز گرفتن وعده ی شغل خوب معدنی برای فرزندشان یا به وام و آبادی محل و گرفتن امتیازهایی این چنین رای ندهند اما دست کم اگر در این دیزی باز است، حیای گربه کجا رفته؟ کاندیداها که دیگر نباید از این غفلت مردم سواستفاده کنند و برنامه ارائه ندهند؟ به هرحال فردی که نیت کرده روی صندلی های بهارستان بنشیند باید هدفی داشته است. اگر هدفش رواست چرا آن را از مردم پنهان کند؟ مگر اینکه اهدافش ناروا باشد که برنامه ارائه نمی‌دهد! به هرحال هر نماینده مجلس دو وجهه دارد. وجهی محلی و وجهی ملی. در ابعاد محلی اگرچه بسیاری از مردم سیرجان فقط طایفه‌ای و محدوده‌ای فکر می‌کنند و برمبنای همان با امید آسفالت جاده و خیابانشان و موارد مشابه است که رای می‌دهند اما حتا از جنبه‌ی محلی نیز می‌توان کاندیدای حوزه را یک جا خفت کرد و پرسید که آیا مزیت های اقتصادی سیرجان را می‌شناسد؟ برنامه اش برای توسعه متوازن شهرستان و مشکلات پیش روی آن چیست؟ با مشکلات اجتماعی تغییر ترکیب جمعیت سیرجان و تهدیدهای محیط زیستی این اقلیم آشناست؟ در یک منظومه‌ی مرکز-پیرامونی توان هدایت بودجه‌های دولتی را به سمت درست آن در شهرستان ما را دارد و این منافع را طوری تعریف کرده که با توسعه ی متوازن باقی نقاط استان و کشور در تضاد قرار نگیرد؟